Είναι πραγματικά άδικο, στο τέλος άλλης μιας σκληρής αντιπυρικής περιόδου, να καλλιεργείται, κυρίως από ανώνυμους ιστολογιακούς σχολιαστές, κλίμα για την δήθεν «ρηγματική σχέση» μεταξύ στελεχών της ηγεσίας.
Άδικο, πράγματι για την «πραγματικά δεινή επαγγελματική θέση» των συναδέλφων ανώτατων αξιωματικών.
Γιατί πέρα από το «φαίνεσθαι» της υψηλής θέσης τους και των λαμπερών «αδαμάντινων» διακριτικών τους, υπάρχει μια εκδιαμέτρου αντίθετη «εργασιακή πραγματικότητα».
Κατ
αρχήν να τονίσουμε ότι σχεδόν στο σύνολο των συναδέλφων, ανωτάτων, που
έχουν θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα προ του 2010, απώλεσαν
δια παντός ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό από το δικαιούμενο εφάπαξ, από
το Δημόσιο, μετά τις τεράστιες μνημονιακές περικοπές και επίσης μια
«γενναία » μείωση από το πυροσβεστικό «εφάπαξ», λόγω των μειώσεων του
βασικού μισθού.
Επίσης
αναφορικά με το πρώτο εφάπαξ, σαφώς και η απώλεια θα συνεχιστεί, ειδικά
μετά το 2014 με την εφαρμογή του γνωστού μαθηματικού τρόπου
υπολογισμού.
Η δεύτερη απώλειά τους, είναι οι τεράστιες περικοπές στο μισθό, που «λόγω» του κλίματος της εποχής, δέχθηκαν τις μεγαλύτερες ονομαστικές μειώσεις , συμπιεζόμενος δραματικά προς τα κάτω.
