Η ιστορία είναι κυρίως γιά να διδάσκει και γιά να σώζει στη συλλογική μνήμη τους εφιάλτες, τους προδότες και τους εμπόρους της πατρίδας μας.
Ήταν Απρίλιος του 1943, όταν οι τότε Γερμανοί κατακτητές μας έχρισαν πρωθυπουργό τον Ιωάννη Ράλλη. Η κυβέρνηση του ορκίστηκε στις 7 του μηνός. Λίγες μέρες μετά στις 6 Μάη δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες το το διάγγελμα του κατοχικού πρωθυπουργού, με το οποίο καλούσε τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα, με την υπόσχεση αμνηστίας:
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα:
"Υπενθυμίζω εις υμάς ότι αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι έχουσαι να αντιμετωπίσουν όλας τας συνεπείας και τας βαρείας υποχρεώσεις του πρωτοφανούς εις έκτασιν πολέμου επέδειξαν εις πάσαν ευκαιρίαν την προς τον ελληνικόν λαόν συμπάθειάν των.Μη λησμονείτε ότι διά γενναίας χειρονομίας των ηγετών της Γερμανίας και Ιταλίας ο ελληνικός στρατός αφέθη ελεύθερος, μη θεωρηθείς αιχμάλωτος πολέμου.Μη λησμονείτε ότι ο ελληνικός λαός τελείως εγκαταλελειμμένος και αποκεκλεισμένος πανταχόθεν, θα κατεδικάζετο εις ομαδικόν εξ ασιτίας θάνατον, αν μη, παρ’ όλας τας τρομακτικάς δυσχερείας και παρ’ όλα τα εγκληματικά σαμποτάζ, επεσιτίζετο η χώρα μας, εκ του υστερήματός των, υπό των Δυνάμεων του Αξονος ως και αν δεν διευκόλυνον αύται την μεταφοράν δι’ ουδετέρων ατμοπλοίων, φορτίων απαραιτήτου διά την Ελλάδα σίτου και άλλων ειδών.Μη λησμονείτε ότι δεν εδίστασαν αύται και εμπειρογνώμονας ακόμη να στείλουν εις την χώραν μας, διά να σώσουν τον ελληνικόν λαόν από τον εκφυλισμόν εκ της πείνης, ότε είδον την τρομεράν τραγωδίαν του χειμώνος του 1941. "
Δυστυχώς η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται δεν είναι φάρσα...
