Επιμέλεια

Επιμέλεια
Γιάννης Σταμούλης

23/9/07


Η έναρξη της φετινής αντιπυρικής θερινής περιόδου, συνοδεύτηκε από μια ιδιαίτερη έξαρση των κλιματολογικών συνθηκών που επικράτησαν στη χώρα μας. Προηγήθηκε ένας χειμώνας ξηρασίας, που χαρακτηρίστηκε από την εκδήλωση υπερβολικά μεγάλου αριθμού πυρκαγιών. Πιο συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα από 1-12-2006 έως και τις 22-1-2007, εκδηλώθηκαν 824 πυρκαγιές σε αγροτικές - δασικές εκτάσεις, σε αντίθεση με τις 234 πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.( ποσοστιαία αύξηση, σε σχέση με πέρυσι, που φτάνει το 350% περίπου.)
Το καλοκαίρι ξεκίνησε με υψηλές θερμοκρασίες που συνέτειναν στην μετατροπή των ελληνικών δασικών εκτάσεων σε βραδυφλεγή βόμβα. Το φαινόμενο που συνοδεύτηκε από την εκδήλωση ισχυρών ανέμων και χαμηλότατων ποσοστών υγρασίας, κορυφώθηκε με έναν πολυήμερο καύσωνα που εκδηλώθηκε προς το τέλος Ιουνίου.

Ήταν η αρχή ενός πύρινου εφιάλτη που απλώθηκε σε όλη τη χώρα με μια επιδημική ταχύτητα.
Πύρινα μέτωπα, με τη μορφή θύελλας πυρκαγιών χτύπησαν όλη τη χώρα σε πρωτοφανή αριθμό, και ένταση.
Ενδεικτικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι από την πρώτη επεξεργασία των στοιχείων, μέχρι και 3 Σεπτεμβρίου, εκδηλώθηκαν 9.727 δασικές πυρκαγιές.
Σε όλο αυτό το εφιαλτικό περιβάλλον, προστέθηκε και η προεκλογική διαδικασία, που ενέταξε τα ζητήματα πυρκαγιάς σε πρωτεύον ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης, θέτοντας το Πυροσβεστικό Σώμα και τους Πυροσβέστες, στο επίκεντρο, ή μάλλον καλύτερα στο στόχαστρο των πολιτικών κανονιοβολισμών.

Ο Πυροσβέστης άλλωστε είναι το πιο εύκολο θύμα. Στη μεγάλη αυτή αλυσίδα της ασφάλειας του δάσους, αποτελεί τον τελευταίο κρίκο και το πλέον ορατό, μιας και αυτός είναι που φτάνει την αποφράδα στιγμή, δίπλα στις φλόγες. Αυτός είναι ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ που ρίχνεται στην άνιση μάχη με τον πύρινο εφιάλτη.

Ο Πυροσβέστης, αποτέλεσε τον καλύτερο σάκο του μποξ.

15/9/07

Η ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΠΟΥ ΕΠΛΗΞΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Οι πυρκαγιές που έπληξαν την Ελλάδα,τούτο το καλοκαίρι, αλλά και γενικότερα την Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Τουρκία, αλλά και δεκάδες άλλες χώρες στον πλανήτη μας,σήμαναν με το πιό οδυνηρό τρόπο το κουδούνι του κινδύνου.
Έδειξε στην ανθρώπινη κοινότητα, με τραγικό τρόπο δυστυχώς, την έλλειψη σεβασμού της στο περιβάλλον, τη γενεσιουργό μας φύση.
Τα αποτελέσματα πασίδηλα πλέον με την αλλαγή του κλίματος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου ,την αύξηση της θερμοκρασίας, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τη μείωση της βιοποικιλότητας, τη συχνότερη εμφάνιση καταιγίδων και ισχυρών βροχοπτώσεων, την έντονη ξηρασία, τις εκτεταμένες πυρκαγιές και την ερημοποίηση.
Οι Πυροσβέστες, ο τελευταίος κρίκος αυτής της αλυσίδας προαστασίας του φυσικού πλούτου, δώσανε σε όλα τα πύρινα μέτωπα μιά σκλητή, τιτάνια και πολλές φορές άνιση μάχη.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα των πυρκαγιών, όμως έδειξαν ότι η καταστολή είναι το τελευταίο που μπορεί να κάνει η οργανωμένη κοινωνία.
Χρειάζεται συνολικός συναγερμός, αφύπνισης και συνειδητοποίησης γιά τη σωτηρία του περιβάλλοντος, της ίδιας μας δηλ. της ζωής, του μέλλοντος τούτου του πλανήτη.