Πυροσβέστες που ευθύνονται για πυρκαγιές σε τρία σπίτια στη Μασσαχουσέτη των Η.Π.Α.( από αριστερά προς τα δεξιά Patrick K. Elliott, Donald C. Moores, Jordan R. Frank, and Brian S.Findlay )
Σε ένα πυροσβεστικό βιβλιαράκι του 1981, σχετικό με την ανίχνευση των στοιχείων των εμπρησμών, αναγράφει: "...ενίοτε
τα ανώμαλα αυτά άτομα (πυρομανείς και εμπρηστές) είναι δυνατόν να
παράσχουν βοήθεια εις την Πυροσβεστική Υπηρεσία κατά την κατάσβεση της
πυρκαιάς και δι αυτής ή ετέρων πράξεων προκαλούν την προσοχήν προς
αυτούς."
Είκοσι χρόνια αργότερα σε το 2001 σε εκδοση του Α.Π.Σ. για την
"εγκληματολογική προσέγγιση των εμπρηστών" ο τότε Διευθυντής της ΔΑΕΕ,
Α.Γκουρμπάτσης διατυπώνει την άποψη: " ...βέβαια δεν είναι σπάνιες
και οι περιπτώσεις που προκαλεί(ο πυρομανής) πυρκαγιά, για να εμφανιστεί
στην καταστολή της, ως εθελοντής πυροσβέστης,που συντελεί σε αυτή,
επιδιώκοντας την κοινωνική του καταξίωση, ή την πρόσληψή του στο
Πυροσβεστικό Σώμα..."
Σε σχετική μελέτη του ιδίου, το 2003, σχετικά με το προφιλ του εμπρηστή την περίοδο 2000-2002 προκύπτει ότι το 1,6% των εμπρηστών, επαγγελματικά δραστηριοποιούνται ως εποχικοί πυροσβέστες. (το δείγμα ήταν τα άτομα στα οποία απαγγέλθηκε η κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση).
Επίσης χαρακτηριστικό είναι αυτά που σημειώνει γιά το ίδιο θέμα η ψυχολόγος Γιώτα Ταμτάμη,σε άρθρο της στο www.lesvosreport.gr, σχετικά με την ψυχολογία του εμπρηστή:" Στη βιβλιογραφία αναφέρονται εμπρηστές σε διάφορους επαγγελματικούς τομείς όπως για παράδειγμα αυτούς της ανάπτυξης γης, στον ασφαλιστικό κλάδο, στην ενοικίαση εξοπλισμού πυρόσβεσης, κυνηγούς ή πυροσβέστες. Αναφέρεται η περίπτωση υψηλόβαθμου Ισπανού πυροσβέστη που πριν λίγα χρόνια βρέθηκε ένοχος εμπρησμών που σάρωσαν καταστροφικά την Ισπανία και Πορτογαλία και οποίος έδρασε λόγω προβλημάτων μετάθεσης.
διαβάστε τη συνέχεια της ανάρτησης