Του επίτιμου προέδρου της Ε.Α.Π.Σ. και επίτιμου Υπαρχηγού του Π.Σ. Αντιστρατήγου Χρήστου Κων. Μητροπέτρου.
Φαίνεται «το ’χει» το Πυροσβεστικό Σώμα να γεννάει ανθρώπους με ευαισθησίες και πνευματικές ανησυχίες. Έχει γίνει σχεδόν παράδοση, πολλοί συνάδελφοι, παράλληλα με τις φωτιές και τις διασώσεις, να ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες. Έτσι, μέχρι σήμερα, είχαμε ζωγράφους, αγιογράφους, γελοιογράφους, ποιητές, ιστοριοδίφες, λαογράφους, διηγηματογράφους ακόμα, πρόσφατα, και έναν σπουδαίο παραμυθογράφο. Δεν έχω όμως υπόψη μου κάποιον που να ασχολήθηκε με την μυθιστοριογραφία. Το κενό αυτό ήλθε να συμπληρώσει η συνάδελφος Αρχιπυροσβέστρια Βάσω Δενδροπούλου, με το μυθιστόρημά της «ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΣΩΣΗ», που είδε το φως της δημοσιότητας από την Εμπειρία – Εκδοτική, παίρνοντας έτσι και το βάπτισμα του πυρός στη λογοτεχνία.
Πρωταγωνιστές του έργου – όπως μαρτυρά και ο τίτλος του – οι Πυροσβέστες και η ζωή τους με τις περίσσιες πίκρες, αλλά και τη μεγάλη ικανοποίηση της προσφοράς στον συνάνθρωπο.
«Μεγάλη Διάσωση», εμείς οι Πυροσβέστες, χαρακτηρίζουμε την πυροσβεστική έξοδο για συμβάν – πυρκαγιά ή ατύχημα – για την αντιμετώπιση του οποίου απαιτείται ειδικός χειρισμός με παρούσα υψηλή επικινδυνότητα, για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα, διασωζομένων και διασωστών. Ένα τέτοιο συμβάν έχει ως αφετηρία του το μυθιστόρημα της συναδέλφου. Πυρκαγιά παλαιάς οικίας στο κέντρο της Αθήνας, με εγκλωβισμένη τη νεαρή ένοικο του την Δέσποινα. Ένας από τους ριψοκίνδυνους πυροσβέστες της εξόδου, ο Ορφέας, τη διασώζει, αλλά ο ίδιος τραυματίζεται σοβαρά και νοσηλεύεται σε μακροχρόνιο κώμα. Στον παγωμένο χρόνο του κώματος ο Ορφέας – με την άδεια της συγγραφέως – ονειρεύεται την πολυκύμαντη, ως τότε, ζωή του. Το ίδιο κάνει και η Δέσποινα που στέκεται καθημερινά στο προσκέφαλό του, ελπίζοντας στην ανάνηψη του σωτήρα της. Εκεί γνωρίζει τους άντρες της βάρδιας του Ορφέα και συνδέεται μαζί τους, εντυπωσιασμένη από τη φλόγα της ψυχής τους και τον καθημερινό μόχθο της προσφοράς τους. Η σχέση αυτή, την κάνει ν’ αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις της για τη ζωή και ως άλλη Αριάδνη θα της δώσει τον μίτο για να βγει από το δικό της αδιέξοδο.
Μέσα από τη δράση των ηρώων του μυθιστορήματος η συγγραφέας επιχειρεί μια αυτοψία της θαμπής και μερικές φορές κατασκότεινης εποχής μας και δίνει την δική της ενατένιση των πραγμάτων του κόσμου και της ζωής, θίγοντας τα όσα επικίνδυνα δηλητηριάζουν της ψυχές των ανθρώπων και ροκανίζουν τη ζωή μας. Σκοπός του ψυχογραφικού αυτού μυθιστορήματος, που έχει ως αντικείμενο την εσωτερικότητα των ανθρώπων, σε χρόνια που η ψυχή μας διαρκώς φτωχαίνει, είναι να ξαναφέρει στη ζωή μας την αίγλη του ηρωισμού, της τιμής και της αξιοπρέπειας και κυρίως, να μας θυμίσει ότι δεν πρέπει να αναβάλουμε το βήμα που πρέπει να κάνουμε προς τον, ποικίλα σήμερα, πάσχοντα συνάνθρωπό μας.
Αν και το πρώτο της μυθιστόρημα, η συνάδελφος συγγραφέας, δεν επέλεξε τον παραδοσιακό τρόπο γραφής που θα της ήταν πιο εύκολος. Βούτηξε, αμέσως, στα βαθειά νερά του σύγχρονου υπερρεαλισμού, με αλληγορική και πολλές φορές αινιγματική γραφή. Με δομές και εμπνεύσεις που - αν και όχι εύκολα ανιχνεύσιμες – παραπέμπουν σε αρχαιοελληνικά θεατρικά πρότυπα. Παρ’ όλα αυτά, έχει πετύχει επαινετή δεοντολογία και αρτιότητα στη γραφή, ώστε να νομίζεις ότι πρόκειται για έργο έμπειρου λογοτέχνη.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί απ’ όλους μας αφού: το έχει γράψει ένας δικός μας άνθρωπος, έχει εμάς ως πρωταγωνιστές και υμνεί τον ηρωικό μόχθο και την ατίμητη προσφορά μας αλλά κυρίως, γιατί το αξίζει. Ακόμα συστήστε το ή χαρίστε το στους φίλους σας – πάντα το βιβλίο υπήρξε το φθηνότερο και πολυτιμότερο δώρο - για να σας γνωρίσουν και να εκτιμήσουν όπως αξίζει – περισσότερο – εσάς και το λειτούργημά σας.
Μην ξεχάσω να σημειώσω πως, η συνάδελφος, έχει αφιερώσει, με αγάπη, το βιβλίο της αυτό «Στους Πυροσβέστες και τις Πυροσβέστριες που δίνουν αξία στη ζωή».
Κλείνοντας, θέλω να συγχαρώ θερμά την Βάσω Δενδροπούλου για το εξαιρετικό μυθιστόρημα που μας χάρισε. Να είναι το βιβλίο καλορίζικο και καλοτάξιδο και να ευχηθώ ακόμα, να δούμε σύντομα, και τη συνέχεια γιατί έχει ανάγκη από τέτοια ζωντανά γραψίματα η Λογοτεχνία μας. .